- zirdi
- i zirdi raton
Dictionnaire Kabyle-Français. 2015.
zirdi
Regardez d'autres dictionnaires:
biçərə — (İmişli) biçin. – Qabağ bırda əkərə nə:zirdi, biçərə nə:zirdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
Yellow-wattled Lapwing — Conservation status Least Concern ( … Wikipedia
tompus — (Xaçmaz) qısaboylu və kök. – Küçədə tompus bir qız gəzirdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilşikəstə — sif. <fars.> klas. Ürəyisınıq, könlüqırıq, bədbəxt, yazıq, biçarə. Bir gün Məcnuni dilşikəstə; Səhrada gəzirdi zarü xəstə. F.. Hal pərişan, dilşikəstə olduğum; Deyən varmı biinsafa, görəsən? Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dövrə — is. 1. Çevrə, dairə. Təkərin dövrəsi. 2. Ətraf, həndəvər, yan; bir şeyin dışarıdan və ya içəridən dörd tərəfi. Dağın dövrəsi. – <Bəhram Saraya:> Sən mənim şəmimsən və mən pərvanə kimi daima dövrəndə fırlanmağa hazıram. C. C.. Binanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəftərçə — is. Kiçik dəftər, cibdə gəzdirilən dəftər; bloknot. Bahadır dəftərçəsini xeylaq yazandan sonra meşədə gəzirdi. N. N.. Vəli döş cibindəki bütün kağızları çıxartdı, balaca bir yazı dəftərçəsindən başqa hər şeyi stolun üstünə qoydu. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəli-qudurmuş — is. Azğın, qudurğan (adam). <Tükəz:> Görəsən, gənə hansı dəliqudurmuşa rast gəldi, tovlayıb at, mal oğurluğuna götürüb getdi. M. F. A.. Nemət çiynində beşaçılan olduğu halda, bir neçə özü kimi dəli qudurmuşlarla kəndin içində gəzirdi. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
etimadsız — sif. 1. İnanıla bilməyən, bel bağlanıla bilməyən, etibarsız. Etimadsız adam. 2. Şübhə ifadə edən. Müəllimin daha saralmış və gözəl biçimli dodaqlarında etimadsız və şübhəli bir təbəssüm gəzirdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəramuş — is. <fars.> klas. Unutma, yaddan çıxarma. Fəramuş etmək (qılmaq) – unutmaq, yaddan çıxarmaq. Bir mey mənə sun ki, məstü mədhuş; Daim özümü qılam fəramuş. F.. <Lələ:> Kərəm qıl, sultanım, etmə fəramuş; Müntəzirdi, məlumata gəlmişəm.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
